Leczenie alkoholizmu Warszawa

Kiedy warto skorzystać?

Kiedy borykasz się z problemem picia szkodliwego lub uzależnienia od alkoholu. Przeznaczona jest dla osób po odbytym procesie detoksykacji i chcących kontynuować leczenie.

Co zyskasz dzięki terapii uzależnienia od alkoholu?

Umożliwia diagnozę w zakresie uzależnienia od alkoholu i podjęcie psychoterapii, która jest najbardziej skuteczną formą leczenia uzależnienia. Dzięki terapii pacjent może osiągnąć trwałą abstynencję, wypracować nowe, konstruktywne sposoby radzenia sobie z emocjami i nawyki ułatwiające zdrowe codzienne funkcjonowanie.

Na czym polega terapia uzależnienia od alkoholu?

Leczenie polega na połączeniu psychoterapii indywidualnej i grupowej. Grupy terapeutyczne różnią się poziomem zaawansowania. Pierwsza z grup trwa 3 miesiące i ma charakter podstawowy i motywujący. Kolejna grupa trwa minimum pół roku i ma charakter treningu konstruktywnych zachowań. Spotkania grupy terapeutycznej odbywają się raz w tygodniu Terapia indywidualna trwa minimum kilka miesięcy, a spotkania odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu. Plan terapii ustalany jest z pacjentem indywidualnie. Psychoterapia odbywa się w nurcie poznawczo-behawioralnym i psychodynamicznym i prowadzona jest przez specjalistów terapii uzależnień i psychoterapeutów.

Diagnoza uzależnienia od alkoholu

Kryteria diagnostyczne uzależnienia od alkoholu według Światowej Organizacji Zdrowia (ICD-10) definiują uzależnienie jako: zespół objawów somatycznych, behawioralnych i poznawczych, w których picie alkoholu staje się priorytetowe nad innymi, poprzednio ważniejszymi zachowaniami.

Do rozpoznania potrzebne jest stwierdzenie trzech z poniższych objawów w czasie ostatniego roku:

• Silna potrzeba (głód) picia albo kompulsywne picie alkoholu. Głód alkoholowy może objawiać się trudnymi stanami emocjonalnymi. Jeśli często zauważasz u siebie: rozdrażnienie, niepokój, lęk bez wyraźnej przyczyny, zaburzenia koncentracji i uwagi, osłabienie, brak energii, wahania nastroju, smutek, choć nie spotkało cię nic przykrego, to mogą być oznaki tego, że organizm domaga się alkoholu.
• Trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z piciem w sensie upośledzenia:– kontrolowania rozpoczęcia picia (np. powstrzymywania się od picia przed piciem);
  – długości trwania picia (np. ograniczania picia do jednego dnia);
  – ilości alkoholu (np. konieczność picia do dna butelki).
• Stan abstynencyjny spowodowany przerwaniem picia lub zredukowania dawki alkoholu, przejawiający się:– charakterystycznym zespołem abstynencyjnym, albo
  – piciem alkoholu lub przyjmowaniem substancji o podobnym działaniu
  (np. benzodiazepiny) z zamiarem złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych. To sytuacja, w której nagłe odstawienie alkoholu powoduje szereg bardzo nieprzyjemnych objawów fizjologicznych: drżenie rąk, drżenie mięśni, wzrost ciśnienia tętniczego, wymioty, biegunki, problemy z zaśnięciem, uczucie suchości oczu i w ustach, silne poty, niepokój graniczący z paniką, lęk, w skrajnych przypadkach padaczka poalkoholowa, omamy wzrokowe lub słuchowe i majaczenie.
• Występowanie tolerancji polegającej na potrzebie spożycia większych dawek do wywołania efektu powodowanego poprzednio mniejszymi dawkami (są one nieraz tak duże, że mogłyby spowodować śmierć osoby nieuzależnionej).
• Postępujące zaniedbywanie alternatywnych przyjemności lub zainteresowań z powodu picia, zwiększenie ilości czasu potrzebnego na zdobycie alkoholu lub powrócenie do normy po wypiciu.
• Picie alkoholu mimo wiedzy o jego szkodliwości, np. o uszkodzeniu wątroby spowodowanym piciem, o stanach depresyjnych po dłuższym piciu.

Fazy rozwoju choroby

Objawy uzależnienia od alkoholu nasilają się wraz z czasem jej trwania, rozróżniamy cztery fazy rozwoju uzależnienia: wstępna, ostrzegawcza, krytyczna i chroniczna.

• W fazie wstępnej picie towarzyskie przeradza się w picie w celu rozładowania napięć czy poprawy samopoczucia.
• O fazie ostrzegawczej mówimy, gdy osoba zaczyna coraz częściej szukać okazji do picia alkoholu i często kończy utratą kontroli.
• Faza krytyczna charakteryzuje się silną potrzebą dalszego picia, nawet po spożyciu większej ilości alkoholu.
• W fazie ostatniej, chronicznej, osoba chora pozbywa się zahamowań i samokontroli.

Leczenie uzależnienia od alkoholu można rozpocząć na każdym etapie jego rozwoju.

Przyczyny uzależnienia od alkoholu

Na rozwój uzależnienia od alkoholu bezpośredni wpływ mają czynniki o podłożu psychologicznym, biologicznym i środowiskowym.

Nadużywanie alkoholu powoduje zaburzenia psychiczne i społeczne przekładając się na funkcjonowanie w ważnych obszarach życia. Mechanizmy uzależnienia odgrywają fundamentalną rolę w powstawaniu oraz w utrzymywaniu się uzależnienia. Mechanizmy te mogą być uruchamiane przez negatywne stany emocjonalne i doświadczenia związane ze stresem oraz przez specyficzne okoliczności zewnętrzne jak np. uszkodzone relacje społeczne. Wewnętrzne czynniki ryzyka, które aktywizują mechanizmy uzależnienia, to uszkodzenia organizmu oraz choroby somatyczne i psychiczne, deficyt umiejętności życiowych oraz destrukcyjna postawa życiowa i związane z nią problemy osobiste

Mechanizmy uzależnienia analizujemy na podłożu psychologicznym, ale nie wyklucza to wpływu czynników biologicznych, w których zachodzą zmiany w funkcjach somatycznych z powodu patologicznego picia. Aktualny stan wiedzy wskazuje, że podstawą leczenia uzależnienia powinny być oddziaływania psychospołeczne, a oddziaływania farmakologiczne mogą być tylko uzupełnieniem psychoterapii.